بررسی شیوع عفونت ادراری بدون علامت در بیماران با دیابت ملیتوس

سابقه و هدف: عفونت ادراری یکی از شایع ترین و مهم ترین مشکلات بالینی در بیماران مبتلا به دیابت ملیتوس می باشد و در صورتی که بدون علامت باشد، زمینه ساز عفونت ادراری علامت دار و سپسیس است. شیوع و فاکتورهای خطر برای باکتریوری بدون علامت مورد بحث است. این مطالعه با هدف بررسی شیوع عفونت ادراری بدون علامت در بیماران دیابتی مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی (ره) شهر ساری انجام گردید. مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه cross sectional بوده است که در آن 349 بیمار دیابتی مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی(ره) ساری در طی سال 88 که فاقد علایم کلینیکی عفونت ادراری بوده اند، به صورت تصادفی انتخاب شدند و تحت آزمایش کامل ادرار و کشت ادرار قرار گرفتند و پرسشنامه ای شامل ویژگی های دموگرافیک، مدت زمان ابتلا به دیابت، مقدار قند خون ناشتا و دو ساعت بعد از غذا، تعداد wbc و مقدار باکتری در ادرار برای هرکدام از نمونه هاپر گردید. یافته ها: جمعیت مورد مطالعه شامل 349 بیمار دیابتی فاقد علایم کلینیکی عفونت ادراری بود. شیوع عفونت ادراری بدون علامت 9/16درصد (59 نفر) بود. از کل بیماران بررسی شده 92 مورد مرد (36/26 درصد) و 257 مورد زن (63/73 درصد) بودند. شیوع عفونت ادراری بدون علامت در مردان 04/13درصد و در زنان 28/18درصد گزارش شد. استنتاج: با توجه به نتایج به دست آمده در افرادی که مدت بیش تری مبتلا به بیماری دیابت بودند و قند خون آن ها به خوبی کنترل نمی شده است و هم چنین در افرادی که wbc و مقادیر باکتری ادرار بالاتری داشتند، شیوع عفونت ادراری بدون علامت بیش تر می باشد.